Ding f ēng bō
定 风 波 -苏轼
sān yu è q ī，r ì shā h ú d à o zh ōng y ù。yyǔǔ j ù xi ān，q ùt ó ng x í ng ji ē l á ，ng byúè di ú b ù ju。éyǐ é r su ì q，í ngùg zu ò c ǐ。c í
三月七日，沙湖道中遇雨。
雨具先去，同行皆狼狈，余独不觉。
已而遂晴，故作此词。
mò t īng chu ān l í n d ǎ y ，è sh héēfnág ng y í n xi à o qi ě。x ú x í ng
莫听穿林打叶声，何妨吟啸且徐行。
zhú zh à ng má ng xi é q īng sh è ，ng ms hǎuí p à ?
竹杖芒鞋轻胜马，谁怕 ?
yī su ō y ān y ǔ r è n p í 。ng sh ēng
一蓑烟雨任平生。
li à o qi à o ch ūn f ēng chu ī，ji wǔēxi lǐěn gn，g shān t ó u xi é zh à o qu è xi ā。ng y í ng
料峭春风吹酒醒，微冷，山头斜照却相迎。
huí sh ǒu xi à n xgi lāáois è ch，ǔguī q ù， yě wú f ēng y ǔ y ě w。ú q í ng
回首向来萧瑟处，归去，也无风雨也无晴。